Trabzon’un Maçka ilçesindeki Karadağ’ın Altındere Vadisi’nde 300 metre yükseklikte kayalar oyularak inşa edilen Sümela Manastırı, her mevsim konuklarına tabiat, tarih ve kültürü bir ortada sunuyor.
UNESCO Dünya Mirası Süreksiz Listesi’nde de yer alan manastır, kaya düşme riskine karşı Eylül 2015’te ziyarete kapatıldı.
Kültür ve Turizm Bakanlığınca Şubat 2016’da başlatılan onarımda etraf düzenlemesi, kayalıkların jeolojik ve jeoteknik bakımdan araştırılması, güçlendirilmesi projelerinin birinci etabı tamamlanarak avluya kadarki kısmı Mayıs 2019’da, ikinci etap çalışmalarının kıymetli kısmının sona ermesiyle manastırın yüzde 65’lik kısmı 28 Temmuz 2020’de, iç avluyu kapsayan üçüncü etabı ise 1 Temmuz 2021’de ziyarete açıldı.
Kaya düşme riskine rağmen 1 Kasım 2021’de tekrar kapatılarak onarıma alınan tarihi manastırda, tehlike oluşturan kayalar çelik halatlarla sabitlendi, kaya tutucu bariyerler inşa edildi. Bu çalışmaların da tamamlanmasıyla 1 Mayıs 2022 prestijiyle ziyaretçilerine yine kapılarını açan manastır, kapalı periyotlarında dahi yerli ve yabancı turistlerin seyahat rehberinde birinci sırada yer aldı.
SÜMELA MANASTIRI GECE İMGESİYLE DE İLGİ ÇEKECEK
Manastırda daha evvel çalışma yapılmamış “mezarlık şapeli” ile el değmemiş duvar fotoğraflarına sahip “saklı şapel” olarak nitelendirilen iki yapıda da hafriyat ve paklık çalışmaları gerçekleştirildi.
Ekiplerce manastırda, fresklere yazılan isimlerin silinmesine yönelik de çalışma yürütülüyor.
Manastırın içerisindeki çalışmalar devam ederken etraf düzenlemesi de hızlandırıldı. Bu kapsamda turizmde çok daha ön plana çıkmak ismine manastırın ışıklandırılması tamamlandı.
İç, dış, su kemerleri ve etraf aydınlatması yapılan Sümela, dik yamaçtaki ışıltılı imajıyla geceleri başka bir hoşluklar sunacak.
“IŞIKLANDIRMA PROJESİ HİZMETE GİRMİŞTİR”
İl Kültür ve Turizm Müdürü Tamer Erdoğan, AA muhabirine, Sümela Manastırı’nın bulunduğu pozisyon prestijiyle eşsiz bir hoşluğa sahip olduğunu söyledi.
Manastırın inanç turizmi açısından değerine dikkati çeken Erdoğan, bu kapsamda Sümela Manastırı’nın bölge ve ülke turizmine katkı sağladığını söz etti.
Erdoğan, manastırdaki onarım çalışmalarıyla ilgili şu bilgileri aktardı:
“Manastırın kaya yamaçları temizlenerek çelik ağ kafeslerle müdafaa altına alınmıştır. Daha sonraki etapta ise manastırın içerisindeki kısımların onarımıyla manastırın iç ve dış kısımlarının onarımı büsbütün bitmiştir. Fresklerin paklık çalışmaları ise hala devam etmektedir.”
Sümela Manastırı’nın 2016’da başlayan onarım çalışmaları nedeniyle kapalı olan ziyaretçi girişlerinin 1 Mayıs 2022’de yine başladığını aktaran Erdoğan, bu müddette Sümela Manastırı’nın 340 bin ziyaretçiye konut sahipliği yaptığını kaydetti.
Erdoğan, Sümela Manastırı’nın ışıklandırıldığını da vurgulayarak, şunları söyledi:
“Son kademe Bakanlığımızın yapmış olduğu, Sümela Manastırı’nın doğal, eşsiz hoşluğunu ortaya çıkarmak için bir ışıklandırma projesidir. Bugün prestijiyle ışıklandırma projesi hizmete girmiştir. Gecesi farklı, gündüzü başka, bulunduğu pozisyon prestijiyle eşsiz hoşluğa sahip olan manastırımız ziyaretçilerini bekliyor.”
Işıklandırma çalışmasının yaklaşık 8 ayda tamamlandığına dikkati çeken Erdoğan, “Bakanlığımızın teknik takımınca çok dikkatli ve titiz çalışmalar sonucunda ışıklandırma çalışmasının teknik altyapısı bitirildi. Şu an ışıklandırmalarımız hazır. İnşallah 2023’ün çok daha yeterli geçeceğini düşünüyoruz.”
SÜMELA MANASTIRI
Karadağ’ın eteklerinde vadiden yaklaşık 300 metre yükseklikteki ormanlık alanda bulunan Sümela Manastırı, halk ortasında “Meryem Ana” ismi ile biliniyor.
Kaynaklara nazaran, Sümela Manastırı’nın 18. yüzyılda birçok kısmı yenilendi, birtakım duvarları fresklerle süslendi. 19. yüzyılda büyük binaların eklenmesiyle manastır ihtişamlı bir görünüm kazandı. Bu periyotta son biçimini alan manastır, pek çok yabancı seyyahın ziyaret ettiği, yazılara mevzu olan bir yer haline geldi.
Sümela Manastırı, ana kaya kilisesi, birkaç şapel, mutfak, öğrenci odaları, misafirhane, kütüphane ile kutsal ayazma üzere kısımlardan oluşuyor. Mağara ve şapellerin duvarlarındaki fresklerin 12. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar farklı periyotlara ilişkin oldukları düşünülüyor.