Denizli’de fason dokumacılığın yaygın olduğu Babadağ ilçesinde tüm tezgâhlar kapatıldı. Yüz yıldan uzun süredir dokumacılığın yapıldığı ilçede 6 bin 500 nüfusun yüzde 90’ı bu işten geçimini sağlıyordu. Son dönemde elektrik tarifelerine yapılan zamların ardından düşük kâr marjları ile çalışan tekstilciler, enerji giderinin artması nedeniyle tezgâhlarını çalıştırmama kararı aldı.
4 BİN TEZGÂH KAPATILDI
Babadağ Dokumacılar Odası Başkan Yardımcısı Ekrem Kocaçoban, SÖZCÜ’ye yaptığı açıklamada, “Bölgenin coğrafi şartları nedeniyle sınırlı hayvancılık ve bahçecilik yapılıyor. Bunun dışında ilçemizin ana geçim kaynağı dokumacılık. Odamızın 600 üyesi bulunuyor. 4 bin makinemiz var. Elektrik parası yüzünden bu 4 bin tezgâh kapatıldı. Elektriğe yüzde 127 zam geldi. Tezgâhlar açıldığında zarar yazıyor. Atölyeyi açarsak elektrik şirketine çalışmış olacağız. Daha diğer giderlerimiz bunun içinde yok. Parça parası, işçilik parası, motorda kullandığımız yağ parasını da ilave edersek zararımız büyük” diye konuştu.
“BİN LİRALIK FATURA 2 BİN 500 LİRA OLDU”
Başka bir meslek bilmediklerini söyleyen Kocaçoban şöyle konuştu:
“Buradaki 4 bin makineden 8-10 bin kişi ekmek yiyor. Bu kadar insan ekmeksiz kaldı. Mağdur durumdayız. Bir tezgahı olan adama bin lira elektrik faturası geliyordu. Şimdi bu fatura 2 bin 500 liraya yaklaştı. Burası dağlık bir bölge olduğu için yapacak başka işimiz de yok.
Tarım yok, arazi yok. Biz başka meslek bilmiyoruz. Dokumacılık baba mesleğimiz. Elektrik zammı daha düşük olsaydı belki kurtarma imkanımız vardı ama şimdi o imkanımız da yok. Tek sıkıntımız elektrik fiyatları.”
“ZARAR ETMEKTENSE MAKİNELERİ KAPATIYORLAR”
SÖZCÜ’ye konuşan Babadağ Belediye Başkanı Ali Atlı ise şunları söyledi:
“Fason üretim yapanların çok az bir kısmı devam ediyor. Diğer tüm tezgâhlar kapatıldı. Dokumacılık burada yüz yıllık bir gelenek. Nüfusumuzun yüzde 90’ı tekstilden geçimini sağlıyor. Maliyeti gelirin büyük bölümünü aldığı için en önemli sorun elektrik fiyatları.
Tekstilci 30 günlük çalışmasının 20 günlük bölümünü elektrik masrafına verecek. Diğer giderler de eklenince dokumacı zararına çalışacak. O yüzden zararına çalışmaktansa makineleri durdurmayı tercih ediyor. Gelir kaybı var. Mesleklerini icra edemez duruma geldiler. Dokumacılarımız beklemeye geçtiler. Bu iş çözülmezse ileride eldeki makinesini satıp işçiliğe gitmek zorunda kalacaklar. Böyle bir açmazımız var.”