Örgünün cinsiyeti olmaz… ‘Örgü kadın işidir’ önyargısını yıkıyorlar

İTÜ Örgü Kulübü, iki yıl evvel 4’üncü sınıf öğrencisi Okay Dedeoğlu tarafından kuruldu. Pandemi devrinde boş vakitlerini pahalandırmak için aile büyüklerinden örgü örmeyi öğrenen Dedeoğlu, yüz yüze eğitime dönüldükten sonra bu merakını yerleşkeye de taşıdı. Dedeoğlu’nun hobisi, birinci başlarda sıra dışı bulundu ve bilhassa erkek arkadaşları tarafından alay konusu edildi. Erkeklerin örgü öremeyeceği önyargısını yıkmak istediğini söyleyen Dedeoğlu örgü örmeyi okulunda zamanla  bir kitlesel harekete ve birlikteliğe dönüştürdü. Örgü örme toplantıları giderek kalabalıklaştı, kulüp 880 üyeye ulaştı. Artık İTÜ öğrencileri, akşamları üniversitede bir ortaya gelerek örgü örüyor.

 
ÜRÜNLERİ KÖY OKULLARINA GÖNDERİYORUZ
Dedeoğlu, örgüye başlama kıssasını ve kulüpteki çalışmaları şöyle anlatıyor: “Pandemide, konuttan çıkabildiğimiz sonlu saatlerde tuhafiyenin önünden geçerken gözüm ipliklere takıldı ve ‘neden olmasın’ dedim. Birinci yünümü aldım ve denemelere başladım. Anneannem ve babaannemden tüyolar alıp kendimi geliştirdim. Yüz yüze eğitime döndükten sonraki   2 buçuk yılda ben ve bana en baştan itibaren katılan arkadaşlarım, 700-800 bireye örgü öğretmişizdir. Örerek ürettiğimiz giysileri köy okullarına ve zelzele bölgesine gönderiyoruz. 

İPTEN ESER ÇIKARMAK ÖNEMLİ MÜHENDİSLİK
Örgüyü okula taşıdığım birinci vakitlerde kendi ördüğüm yün giysileri giymeye başlayınca bu iş erkek öğrencilerin de dikkatini çekti. Klâsik atkı bere yerine daha havalı ve farklı kıyafetlerin ortaya çıkması onlarda ilgi uyandırdı ve kulüpteki erkek sayısı arttı. Bakış açısı ‘örgü bayan işidir’den çıktı. Başından beri hedefim örgüyü normalleştirmekti. Aslında ipten bir eser çıkarmak önemli bir mühendislik. 

AHMET’İN ÖRGÜ DAVETİNE ŞAŞIRMIŞTIM
Sueda Barut (Endüstri Mühendisliği 3’üncü sınıf): Sınıf arkadaşım Ahmet Hakan beni getirdi. Bir erkek arkadaşımın beni örgü kulübüne getireceğini düşünmezdim. Kulüpte bir sürü erkek görmek de beni şaşırttı. Örgü örmenin yaşlı işi olduğunu düşünüyordum fakat çok eğlenceli olduğunu fark ettim.

Ahmet Hakan Turan (Endüstri Mühendisliği 3’üncü sınıf): Annem terziydi, ben küçükken daima örgü örerdi. Kulüpteki ikinci haftam. Benim motivasyonum Hatay’daki muhtaçlık sahibi çocuklara atkı örmekti lakin işi çok sevdim. Mezun olana kadar bir kazak örmek istiyorum.

KIZ ARKADAŞIMA ELDİVEN ÖRÜYORUM
Türker Tonbak (Makine Mühendisliği 4’üncü sınıf): Arkadaşlarım başlarda dalga geçtiler lakin örgü, beni kahırlardan uzaklaştırıyor. Bugünlerde Youtube’dan elle örme tekniğini öğreniyorum.

Ömer Balcı sağdaki

Ömer Balcı (Cevher Hazırlama Mühendisliği 4’üncü sınıf): Geçen sene annemden öğrenmiştim. O hevesin peşinden gittim. Kız arkadaşıma atkı bere ördüm ve artık eldiven örüyorum. Mühendisliğin hedefi da ortaya bir şey koymak. Örerek üretmek mesleksel olarak da âlâ hissettiriyor.

Artun Çetiner (Kontrol Otomasyon Mühendisliği): Ağabeyim ve arkadaşımla birebir meskende kalıyoruz. Dizi izlerken üçümüz de örüyoruz. Örgü yaparken kendimle kalıyorum ve bol bol düşünüyorum.

Barış Şahin (Siber Güvenlik Mühendisliği Hazırlık): İlkokulda annemden öğrenmiş, sonra sıkılıp bırakmıştım. Kulübü görünce tekrar başladım. Bir battaniye öreceğim. Burada yaş ve cinsiyet ayrımı olmaması çok hoş. 

İŞ ORTAMI GERİLİMLİ OLUNCA…

Didenaz Gündoğdu (Mimarlık Yüksek Lisans): Geçen sene çalıştığım iş yeri çok gerilimli olunca biz de grup olarak örgüye başladık. Bu sene yüksek lisans olunca örgü kulübüne geldik. Atkı örüyorum, yanılgılarımı süslerle kapatıyorum.

İrem Parıltı Yener sağdaki

İrem Parıltı Yener (Peyzaj Mimarlığı Yüksek Lisans): Annemin neden çok ördüğünü burada anladım. Aslında terapi üzereymiş. Öğrenme süreci hoş. Klasik fikirle bakarsak erkek sayısını gördüğümde şaşırmıştım. Karma bir formda örmek keyifli.

BAŞKA ÜNİVERSİTELERDEN DE GELİYORLAR
İTÜ Örgü kulübü öteki üniversitelerden öğrencileri de kabul ediyor.

Bahçeşehir Üniversitesi Sanayi Mühendisliği 2’inci sınıf öğrencisi Başak Yavuz: ”Çocukken annem ve teyzemi izlerdim. Ortaokul ve lisede örüyordum. İleri düzeyde bildiğim için yeni başlayan arkadaşlarıma yardımcı oluyorum.” 

Ömer Batıkan Büyükaydın: “Daha evvel hiç merak etmemiştim üniversitede ilgimi çekti. Birinci sefer toplantıya katılıyorum ve arkadaşlardan öğreniyorum.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir