Kanguru sıçanları, çöllerin sert hava şartlarına karşın su tüketimi olmadan hayatta kalabilmeleriyle tanınıyor. Tabiattaki bitkiler ve tohumlardan elde ettikleri nemi kullanabilen bu hayvanlar, beden sistemleri sayesinde sıvı kaybını minimumda tutuyor. Böylelikle dışarıdan rastgele bir su kaynağına gereksinim duymadan ömürlerini sürdürebiliyorlar.
UZUN KUYRUK, GÜÇLÜ ART AYAKLAR
Adlarını, tıpkı bir kanguru üzere sıçramalarını sağlayan güçlü art ayaklarından alan bu kemirgenlerin, bedenlerine oranla epeyce uzun kuyrukları bulunuyor. Kuyruk istikrarda kalmalarını sağlarken, art ayaklardaki kaslar onlara çöl kumunun üzerinde süratli ve uzun aralı sıçramalar yapma imkânı tanıyor. Böylelikle hem avcılarından korunuyor hem de besin bulmak için uzun uzaklıklar kat edebiliyorlar.
BENZERSİZ BÖBREK
Kanguru sıçanlarının su ihtiyacı olmadan yaşayabilmesinin altında yatan en değerli öge ise böbrek sistemlerinin çok verimli çalışması. Böbrekleri, bedenden atılacak su ölçüsünü büyük oranda azaltarak idrarı son derece konsantre hale getiriyor. Bu sayede kaybedilen su en az seviyede kalıyor ve bedendeki sıvı istikrarı korunuyor.
Diğer pek çok çöl canlısı üzere kanguru sıçanları da iklim değişikliği ve habitat kaybından olumsuz etkileniyor. Ömür alanlarının daralması, besin kaynaklarının azalmasına yol açarken, bu sert etraf şartlarına uyumlu olmalarına karşın nüfuslarının sağlıklı bir düzeyde kalabilmesi için muhafaza çalışmaları yürütülüyor.
BİLİMSEL ÇALIŞMALARA İLHAM OLUYOR
Kanguru sıçanlarının su tutma ve metabolizma özellikleri, insan tıbbı ve biyomedikal araştırmalara da ilham kaynağı oluyor. Bilhassa böbrek sıhhati ve bedendeki sıvı istikrarına ait çalışmalar, bu küçük hayvanların doğal savunma sistemleri incelenerek geliştiriliyor.